Harappa: İndüs Vadisi Uygarlığı

İndus Vadisi Uygarlığı, ya da Harappa Uygarlığı, İndus vadisinin bel kemiğini oluşturduğu çok geniş bir bölgeye yayılmış, Güney Asya’daki en eski kent uygarlığıdır. İÖ 3.300 yılları dolaylarında bir kent uygarlığı şeklini aldığı kabul edilmektedir. Uygarlığa ilişkin ilk arkeolojik buluntular, 1921 yılında Pakistan’ın Pencap eyaletinde Harappa ve 1922 yılında Sind eyaletindeki Mohenco-daro antik yerleşimlerinde bulunmuştur.

Bu iki kentin dışında yüzün üstünde kent, kasaba ve köyde hüküm sürdüğü bilinen İndus Uygarlığı’nın 250-500 kadar karakterden oluştuğu sanılan yazı dili henüz çözülememiştir.

Tarihten Gizemli Eski Yazı Türleri

 

Alt Başlıklar

İndus Yazısı
Zapotek ve Kıstak Yazıları
Etrüsk Alfabesi
Meroe Yazısı
Rünik Yazı
Rongorongo

İndus Yazısı

İndus vadisi mühürlerini kontrollü realizmin küçük şaheserleri ve boylarıyla oranlanamayacak devasa güçlü ama bir bakıma da ona tümüyle bağlı olarak tanımlamak bir abartma olmayacaktır.
SIR MORTIMER WHEELER, 1953

İndus Vadisi Uygarlığı, Büyük İskender zamanında bile çoktan kaybolmuştu. İskender’in elçisi Aristoboulos bölgeyi İÖ 326 yılında ziyaret ettiğinde “İndus Nehri yatağını değiştirdikten sonra binden fazla köy ve kasabanın terk edildiği bomboş bir ülke” bulmuştu. İndus uygarlığı, tarih kayıtlarında bir daha 2000 yıldan fazla bir süre yer almamıştır. 1920′lerin başında Hintli bir arkeolog, İskender’in Hindistan’dan çekilirken inşa ettirdiği söylenen zafer sütunlarım ararken Mohenco-daro’daki (şimdi Pakistan’ın Sind eyaleti) höyük yıkıntısının asıl önemiyle karşılaştı.